-Madem öyle mahkeme masraflarını ödeyin vazgeçeyim diyor.
Merhum Körüş İsmail’i mahkeme masraflarına karşılık dedeme 10 Lira veriyor.
Ancak oğlu Körüş Memedi o zamanlar delikanlılık çağı… Babasının dedeme 10 lira verdiğini öğrenince bu durum zoruna gidiyor ve ,
-“Ben bu 10 lirayı bi şekilde onlardan alacağım.” diyerek kinleniyor.
Gel zaman git zaman, dedem gilin kağnıyla evden ayrıldığını gördüğü bir gün, Göğşenlerin hayadına (Zemin kat) girerek, orada bulunan bir kazmayı alıp çıkıyor.
Kazmayı 10 liraya Tathasangilin Merhum Hasan Ağaya satıyor. Artık gönlü ferah…
Hasan Ağa ise inşaat taşı çıkaran bir adam…
Kazma, çalışa çalışa yıpranmış…
Hasan Ağa kazmayı tamir etsin diye, o zamanlar köyün meşhur demircilerinden Gumit İbramına getirmiş.
Gumit İbramı kazmayı görünce dedeme ait olduğunu anlamış ve kazmayı kimden aldığını sormuş.
Abi bence güzel yapıyosun giden giden geriye hep hatıralar kalır zaten eskiden olan şeyler hep güzelmiş insanların bir biriyle konuşması şakalaşması hepsi güzelmiş şimdi anı olarak hala konuşuluyor
Abi bence güzel yapıyosun giden giden geriye hep hatıralar kalır zaten eskiden olan şeyler hep güzelmiş insanların bir biriyle konuşması şakalaşması hepsi güzelmiş şimdi anı olarak hala konuşuluyor